ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ

Είναι όμορφη η Θεσσαλονίκη αρχές Σεπτέμβρη.

Ενώνεται με την Ισταμπούλ.

Πρέπει όμως να πάρεις το τρένο το αργό απ' την Αθήνα

για να πας.

Στα μαύρα του καθίσματα αν προσέξεις, υπάρχουν πάνω ανάγλυφες παραστάσεις με γυναίκες του μεσαίωνα κλεισμένες μες στα σπίτια τους να υποφέρουν από δυσμηνόρροια.

Φτάνεις μετά από δέκα περίπου ώρες, ο σταθμάρχης ευχαριστεί τον κάθε επιβάτη χωριστά και του χαρίζει από ένα καπέλο που' χει πάνω

έναν αητό.

Αρχίζεις να περπατάς και τα χρώματα είναι τόσο μουντά

που θυμάσαι όλους σου τους παλιούς συμμαθητές.

Μέσα στη θάλασσα που κολυμπάς κατόπιν με τα ρούχα, υπάρχει πάντα ανοιχτός, ένας ναός.

Μπες.

.-